„Trudno jest mówić o życiu i czynach ludzi wielkich, o wizerunku Jana Pawła II. Nie wiadomo, od czego zacząć, na co położyć nacisk, co podkreślić, a co pominąć. Trudno jest opowiedzieć o sprawach fundamentalnych językiem prostym i zrozumiałym dla każdego. Jan Paweł II wykonał gigantyczną pracę – był aktywny, tak wiele wniósł do różnych dziedzin życia, że można by o każdej z nich pisać odrębne prace naukowe.”
„Nie czekał
Spalał się szybko
Bo czas naglił
W ogniu wydarzeń pytań i wyzwań
Widziany tylko w blasku rozjarzonej dźwięcznej przestrzeni
Jak bardzo trzeba było najpierw w cieniu i ciszy
Zastygnąć rozłożywszy ramiona na ziemi
Odszedł
Tu go nie ma
Ale pamiętam
Mówił żeby nie bać się patrzeć ku wieczności
Bo serce Boga bije ja też słyszę ten rytm
Śmierć już dawno mniej potężna jest
Od miłości”
„Jego śmierć wstrząsnęła całym światem. Wydaje mi się, że nie było nawet jednej osoby, która by nie poczuła w sercu ucisku drugiego kwietnia, kiedy to nasz ukochany papież wstąpił do Królestwa Niebieskiego i wreszcie znalazł się przy boku swojego mistrza. Utrata największego z Polaków była bólem całego narodu. W tym także moim bólem. Ale w bólu tym znajdowała się także iskierka radości, że przeszedł do lepszego świata, gdzie może obcować z samym Bogiem. Wydarzenie to wiele mnie nauczyło. Chyba wtedy tak naprawdę zrozumiałam, że śmierć jest początkiem wszystkiego, co najpiękniejsze. I mimo tego, że nie ma go wśród nas ciałem, to zawsze będzie z nami duchem. Nie bój się… Wypłyń na głębię… Jest przy tobie Chrystus… Słowa, które przekazał nam Jan Paweł II, na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Dzięki nim wielu ludzi zrozumiało, że nigdy nie jest za późno, aby pokazać, że się wierzy i kocha stwórcę. Wielu ludzi odważyło się wypłynąć na głębię i zaufać Bogu.”
Tak mówili uczniowie ZSK im. św. Jana Bosko w Sosnowcu o św. Janie Pawle II w dwunastą rocznicę śmierci. 2 kwietnia, jak co miesiąc, zgromadziliśmy się na szkolnej Eucharystii, był to dzień szczególny, w którym chcieliśmy uczcić pamięć o naszym największym rodaku. Do wspomnienia o Janie Pawle II wykorzystaliśmy teksty literackie nadesłane na konkurs „Wypłyń na głębię” organizowany od 9 lat przez naszą szkołę. Cisza, skupienie słuchaczy, a na koniec gromkie brawa świadczyły, że słowa młodych artystów trafiły do serc osób zgromadzonych na mszy świętej. W czasie przedstawienia uczniowie rozdawali myśli Jana Pawła II, które miały przypomnieć uczestnikom Eucharystii przesłanie św. Jana Pawła II, a także białe i żółte kwiaty symbolizujące barwy papieskie.
Szukałem was… Teraz wy do mnie przychodzicie…Te słowa ciągle wiele znaczą dla młodych ludzi. Dlatego cieszą nas słowa wypowiedziane w czasie przedstawienia przez jednego z młodych aktorów:
„ Opowiem o nim swoim dzieciom, wnukom, prawnukom. Muszą wiedzieć, że żył mężczyzna, który wniósł tak wiele dla ludzkości i mimo że został papieżem, pozostał także człowiekiem”.