6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja – biskupa.
Naśladując jego niezwykłą dobroć, pragniemy świadczyć dobro, sprawiać innym radość i niespodzianki. Módlmy się więc, „abyśmy byli hojni w dawaniu, byśmy za przyczyną i przykładem św. Mikołaja przeszli przez ziemię, dobrze czyniąc innym. Abyśmy poprzez czynną miłość przygotowali swoje serca na spotkanie przychodzącego Chrystusa Pana”.
Źródło: www.wikipedia.org
HISTORIA I LEGENDA O ŚW. MIKOŁAJU
Św. Mikołaj, chociaż był jednym z najbardziej popularnych i ukochanych świętych, to jednak z życia jego znamy mało faktów historycznych.
Wiemy, że był biskupem Miry, małego portowego miasteczka w Małej Azji. Do portu tego zawijały statki z różnych krajów, wioząc towary i nowiny. Mira, po której dzisiaj nie ma już śladu, w III i IV wieku była miastem kwitnącym. Wówczas żył św. Mikołaj. Miał bogatych rodziców, ale wkrótce ich stracił. Gdy dorósł, postanowił poświęcić swe życie Bogu i bliźnim. Posłuszny słowom Chrystusa rozdał cały swój majątek ubogim.
Często pomagał biednym, dzieciom, sierotom, kładąc im nocą pieniądze na parapetach okien. Udał się z pielgrzymką do Ziemi Świętej. Cudownie uratował tonący okręt, na którym płynęli i dlatego jest patronem żeglarzy. Po powrocie mieszkańcy Miry wybrali go na swego biskupa. Jako biskup – Mikołaj prowadził święte życie, był mężem modlitwy, pełnił dobre uczynki dla innych i był ukochanym ojcem dla sierot. Za cesarza Dioklecjana, który prześladował chrześcijan, biskup Mikołaj był wtrącony do więzienia i cierpiał bardzo wiele. Chciał umrzeć za Chrystusa jako męczennik. Gdy ustały prześladowania za cesarza Konstantyna Wielkiego, św. Mikołaj wrócił do Miry. Tu był dalej kochanym ojcem dla biednych i sierot. Zmarł ok. 350 roku. Będąc w niebie nadal pomaga wszystkim, którzy modlą się do niego. Ciało św. Mikołaja włoscy kupcy przenieśli w roku 1807 do Bari we Włoszech. Obrali go za swego patrona kupcy, bankierzy, marynarze i więźniowie. Ale za to, że był tak dobry dla małych sierot, najbardziej kochają go dzieci, a wszyscy naśladują, czyniąc radosne niespodzianki innym.
W XIII wieku pojawia się w szkołach zwyczaj rozdawania pod patronatem tego świętego zapomóg i stypendiów. Ze szkół zwyczaj ten szybko przeniknął do rodzin. Powstało bardzo wiele zwyczajów związanych ze wspomnieniem św. Mikołaja w dniu 6 grudnia. Dzieci w przeddzień piszą listy, w których proszą o wymarzone prezenty, wystawiają wspaniale wyczyszczone buty czy też zawieszają specjalnie na ten dzień przygotowany czerwony but mikołajowy, aby w nich znalazły się w nocy upragnione niespodzianki. W postaci tego świętego Pan Bóg ukazuje nam swoją obecność i swoje oblicze. W nim „do nas przemawia i daje nam znak Królestwa swego”. W nim mamy „potwierdzenie prawdy Ewangelii” (KK 50).
JAK SPĘDZIĆ WIECZÓR MIKOŁAJOWY ?
Dzień św. Mikołaja jest okazją do kształtowania postawy altruistycznej. Naśladując niezwykłą dobroć tego świętego biskupa, pragniemy świadczyć dobro, sprawić innym radosną niespodziankę. Jest to postawa dojrzałej miłości. Wypracowując w sobie taką postawę, niesienia innym dobra i radości, najlepiej przygotowujemy się na spotkanie z Chrystusem w wieczności i na owocne przeżycie samych świąt Bożego Narodzenia. Zgodnie ze słowami św. Pawła, który stwierdza, że lepszą rzeczą jest dawać aniżeli brać, wieczór św. Mikołaja niech będzie okazją do wielu miłych niespodzianek i do wzajemnego obdarowywania. Rodzice starają się dla dzieci przygotować wymarzone przez nie niezbyt kosztowne upominki, a dzieci dla rodziców – prezenty przez nie wykonane w formie maskotek, kukiełek, rysunków, rzeźb, obrazów, wierszy czy też inscenizacji i zabaw. Należy również pamiętać o innych osobach spoza kręgu rodzinnego, dziadkach, krewnych czy też chorych i potrzebujących. Przed uroczystością św. Mikołaja wypieka się pierniczki mikołajowe, których część zużywa się w czasie uroczystości, a część pozostawia na Boże Narodzenie. Cały wieczór winien mieć nastrój religijny; tzn.: palą się świece w wieńcu adwentowym lub na ołtarzyku rodzinnym, śpiewamy pieśni o św. Mikołaju lub adwentowe, czytamy Pismo Św., opowiadania o życiu św. Mikołaja, nie zapominamy o modlitwie, by św. Mikołaj dopomógł przygotować serce na dobre przeżycie świąt Bożego Narodzenia.
Źródło: www.jasnagora.com